DrieGeetjes: | Zaterdag, augustus 10, 2002 09:24 |
hoge kleuren hangende dauwdruppels tranen aan gebogen groene bladeren gebroken wit in hun kleur zij schijnen stralen vochtig omhoog naar het azuur-blauwe licht de hoogte brekend in dromerige kleuren van liefde voor jou en mij ;o)x |
|
DrieGeetjes: | Zaterdag, augustus 10, 2002 07:13 |
Dank je wel, Laurens. ;-)) Jo. ;o)x |
|
Laurens Windig: | Zaterdag, augustus 10, 2002 06:21 |
Hai Jo, hoeft het er helemaal niet mee eens te zijn wat mijn visie is: je kunt het van alle kanten interpreteren: tussen de regels door! Groetjes, | |
free: | Vrijdag, augustus 09, 2002 21:43 |
n topper laurens.... neem hem die uit de hoogte doet niets kwalijk hij kent geen D I E P T E liefs free ~((O))~ |
|
DrieGeetjes: | Vrijdag, augustus 09, 2002 17:08 |
*diepe zucht....* ;o)x |
|
Hanneke Eirinn: | Vrijdag, augustus 09, 2002 16:30 |
Hmm voor jezelf opeisen is toch niet meer de betekenis van arrogantie vind ik Jo..men noemt mij wel arrogant (hoezo?) en ik weet dat mijn geest zwak is, dus misschien klopt de stelling/het gedicht wel.. | |
DrieGeetjes: | Vrijdag, augustus 09, 2002 16:04 |
Heb ooit eens een gedicht geschreven over arrogantie... Mijzelf dus... Je neemt het mij niet kwalijk Laurens dat ik het niet eens ben? (Lat) arogare = voor jezelf opeisen... Jo. ;o)x |
|
Hanneke Eirinn: | Vrijdag, augustus 09, 2002 15:55 |
hmm misschien is dat waar.. | |
waterval: | Vrijdag, augustus 09, 2002 15:36 |
dan wordt het aanbevolen om die zwakke geesten op sterk water te zetten....;-)) | |
Auteur: Laurens Windig | ||
Gecontroleerd door: Cartooneke | ||
Gepubliceerd op: 09 augustus 2002 | ||
Thema's: |