Veilige haven
Ik zag het leven als de zee
met havens langs de kust
Verschillende boten om me heen,
maar nergens vond ik rust
Ooit zat ik zelf op een boot,
maar die bleek niet stabiel
Hoezeer ik 't ook probeerde te redden
ik kon niet voorkomen dat ik viel
Nu dreef ik weer op volle zee
en wist niet waar naartoe
Geen enkele boot leek sterk genoeg
Ik werd het zwemmen moe
Toen plots kwam daar
vanuit Zuid-Oost,
een boot zo glanzend zwart
Met strakke zeilen en jou aan't roer
Dat opende mijn hart
Je nam mijn hand
Hielp mij aan boord
En langzaam kwam ik tot rust
Met de wind in de zeilen neem jij me mee
naar jouw haven aan de kust...