Een masker op mijn gezicht
Om mijn ware gevoelens te verbergen
Bang om verblind te worden door het licht
Het masker waar jij je constant aan zit te ergeren
Langzaam dring je tot me door
Je weet dat je gaat winnen
Ik zie je wel denken hoor
Over wat je nu weer moet verzinnen
Wat je moet zeggen
Zodat ik je binnen laat
Welk puzzelstukje je waar moet leggen
Zodat mijn masker eindelijk weg gaat
Ik voel me niet veilig bij jou
Je kent me te goed
Je wilt dat ik je vertrouw
Maar waar vind ik die moed
Ik ben bang dat je me gaat kwetsen
Bang dat je me verlaat als je weet wie ik ben
Zoals gewoonlijk zit ik weer over vanalles en nog wat te zwetsen
Maar niet over mezelf en hoe goed ik mezelf eigenlijk wel ken
Ik ben bang je toe te laten tot mijn hart
Bang dat je me ooit pijn zal doen
Zelf kan ik de stap niet zetten, maar toch wacht ik met smart
Totdat jij me helpt
Want jij bent de enige die weet hoe
Ook al heb ik je dat nooit verteld