Hoe kon ik zo gemeen zijn?
Hoe kan ik zo gemeen zijn
hem laten staan in de kou,
helemaal alleen.
Ik voel me zo schuldig,
ik ga nou weg voor een week,
maar weet niet of hij er dan nog is.
Ik heb spijt,
spijt dat k afgesproken heb,
ik had hem eerder kunnen sms-en.
Spijt,
dat heb ik,
maar het is te laat,
de vriendschap heb ik verpest,
ik.
Gemeen,
gemeen vind ik,
gemeen van mezelf,
door mij blef hij leven,
en nu zit hij weer in de put door mij.
Soms vraag ik me af waarom k het doe,
hem helpen,
na een tijdje krijgt hij toch weer pijn,
pijn waar ik iets aan doe,
maar nu niet meer,
de vriendschap is verpest,
verpest door mij,
niemand anders,
door mijn stomheid,
hoe kon ik zo stom zijn,
waarom had ik het niet eerder gezegd?
Nou ga ik weg voor een week,
en ik weet niet of hij er nog is als ik terugkom.
-xxx- maaike