Voor mijn vriendin
Ik kan het nu niet meer aan,
Waarom liet je me hier staan.
Zo helemaal alleen,
Sta ik hier en ween.
Zeg me toch wat ik deed,
Waarom toch al dat leed.
Wat moet ik nu toch doen,
Waarom geef je me geen zoen.
Laat ons alles nu vergeten,
Het verleden en het heden.
Nemen we geen nieuwe start,
Zonder al die pijn en smart.
De toekomst ligt voor ons,
Erover met die grote spons.
Nu geen pijn en leed niet meer,
Enkel nog geluk zonder meer.
Foregonenic 19/10/2002