Mijn liefste,
Tranen van eenzaamheid vloeien.
Maar tijd vliegt voorbij.
Jouw hart kent me niet,
Maar mijn hart klopt voor jou.
Eenzaam, als ik was.
Hopeloos en klein voelde ik me.
Aan die weken kwam maar geen eind.
Ik dacht dat ik ging sterven zonder jou.
Ik was ten einde raad.
Mijn lichaam wou me troosten.
Mijn hartje zocht iemand anders voor me.
Maar dat maakte me alleen maar verdrietiger,
Want degene die m’n hartje uitkoos,
Was een weerspiegeling van mij.
Ik probeer het te vergeten,
Maar het enige wat mijn wonden kan helen,
Is mijn echte hartendief.
En nog tot hij m’n leven weer de moeite waard maakt,
Verscheurt zij mijn hart nog.