IK VRAAG ME AF
Ik vraag me af, ben je echt.
Want de zee is, mijn bron.
Mijn bron, waar in jou siloët staat gespiegeld.
Jou siloët, die hartstocht en verleiding in mijn hoofd achterlaat.
Jou liefde die mij voor altijd zal verdoven.
Voor mij ben je de enige, die mijn pijn kan verzachten.
Jou sterren, in je ogen, die mij deden verdwalen.
Voor jou wil ik schijnen.
En in volle hartstocht, de ware, voor jou, in mij zal losbranden.
Onze liefde zal zich uiten, daar waar plaats is in mijn hart.
Waar sterren fonkelen, en jij zal opbloeien, zodat wij samen, onze liefde, aan elkaar kunnen tonen.
Verzacht jou en mijn pijn, en geef je over , aan je gevoelens, voor mij.