Waarom doe je dat toch altijd,
De ruzie gaat meestal maar om een kleinigheid.
Maar elke keer doet het me meer pijn.
Waarom kan jij niet net als andere mensen zijn?
Ik wil het niet maar het is nu eenmaal zo dat ik me vaak voor je schaam.
Mensen die jou niet kennen vertel ik ook niet jouw naam.
Bang dat ze weer iets over jou hebben gehoord.
Elke dag ben ik er meebezig, noemen ze jou soms echt gestoord??
Ik heb me zovaak in alle bochten moeten wringen,
alleen al om een beetje respect te moeten afdwingen.
Als ze mij niet kennen ben ik het zusje VAN....
Alsof ik er iets aandoen kan!
Ik ben toch eerlijk en oprecht?
Wat kan mij het schelen wat jij allemaal hebt gedaan en gezegd.
Ik wil niet alles wat jij doet steeds moeten goed praten,
maar toch kan ik het niet laten.
Maar waarom ga jij dan met alle ellende gewoon door?
Waar doe ik alle moeite dan nog voor!
Misschien om mezelf te redden van de naam die jij draagt,
Leef nou eens normaal, is dat echt teveel gevraagd???