Ik dacht een vriendin erbij,
een die geeft om mij.
In vertrouwen heb ik alles verteld...
Je mocht het niet door vertellen,
toch heb je het gedaan.
Ik snap het niet,
wat heb ik je toch misdaan??
Ik dacht waard is deze vriendschap goud
Nu heb ik er spijt van,
dat ik j hebt vertrouwd....
Waarom heb je het gedaan?
Ik heb je toch niets misdaan?
Nu laat je ineens niet meer van je horen,
hieraan begin ik mij te storen.
Ik mis de gezelligheid toen ik bij jou was die is met je had,
kortom, de vriendschap die ik met je bezat.
Het was gewoon dom...,
om je te vertrouwen,
toch hoop ik dat onze vriendschap zich snel zal herbouwen...