Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
vrijdag
VRIJDAG
We liggen in het gras
woorden verstrengeld
in je ogen
De kilte slaat neer
de grasdruppeltjes voelen zout aan
je hebt het opeens koud
de kalmte overvalt me
als een zachte hand
die me meeduwt
in het besef dat
stenen van zilver
een kroon van blonde lokken
blauwe vlekjes vermengd
het zachte perkament onbeschreven
het liefde moet zijn.
Reacties op dit gedicht
blackgod vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
pramodah
:
Maandag, februari 05, 2001 18:24
waar ben jij zo lang gebleven.......
Over dit gedicht
Auteur:
blackgod
Gecontroleerd door:
Carama
Gepubliceerd op:
05 februari 2001
Thema's:
[Verliefd]
[Houden van]
[Geluk]