Nimmer bereikte jouw klanken
meer onze oren
doods en kaal
waren de beelden om
ons heen
Weerklonk de echo
van verdriet door de spleten
van de muren
en schalde een trompet
een toon van intens verdriet
door de hemelse ruimte
Nimmer bereikte jouw klanken
meer onze oren
we lazen de brieven die op de
tafel lagen
Poetste de spiegel
in de hal
en schilderde een lotus
op het chinese vaasje
Nimmer bereikte jouw klanken
meer onze oren
vervaagde de klank
van je stem
Smolten duizenden
sterren samen
tot de mooiste symphonie
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 28 maart 2003 | ||
Thema's: |