Oh, vleugel van de zwaluw hoog daar in de lucht, hoe je de lucht vult met je sierlijke kunsten, immer gracieus.
Voeden van je genen daar beneden, men wacht op je; je werkt als clown serieus voor de kost, daar hoog in de trapeze vertrekken. Geen borging die hen daar beneden redt van mijn overleven...
Oevers te overvliegen, levens te vangen en te bewaren in de kamers van je bek. Wanneer je thuis komt,(je wordt al thuis verwacht, je kunt het horen ;-)), zet je het "deurtje" open voor hen daar voor je......je geeft en neemt hun liefde terug.........en zegt daarbij, zacht; opdat alles wat mij rest, jullie zijn.
Duncan ;-))
ajuus en tot gauw maar weer.