we liepen samen over het strand,
gezellig samen hand in hand.
jij en ik wij waren 1,
nee niemand die kreeg ons uiteen.
en zoals de zon verdween in zee
om aan de andere kant mensen
licht te schenken.
liet jij mij daar heel alleen.
je ging van heen zo onverwacht,
om andere mensen liefde te geven.
ik stond daar helemaal alleen,
met onbekende mensen om me heen.
ik wilde bij jou zijn,
want een leven zonder jou
nee dat kon ik niet.
ik liep je achter na
maar vond je nergens.
waarom ben je plots verdwenen?
zomaar van mij vandaan?
wat was er dan fout gegaan in
die kleine wereld van ons bestaan?
het antwoord is met jou verdwenen
opgelost in jou bestaan.
ik zal veel moeten geven
voor het antwoord op ons bestaan?