Kom toch nader fluisterde ze
voel toch hoe de dag ontwaakt
zonlicht warme kussen
samensmelten tot het mooiste gebaar
Waterlelies glinsterend
bij maan
zijn handen liefde tekenen
op haar mond
Kom toch nader fluisterde ze
toe wees maar niet bang
je kussen zal ik vangen
achter het schemerbehang
In mijn gedachte zal ik ze
koesteren als het mooiste bruidsboeket
een fonkeling uit je ogen
zo mooi als ijskristallen
smeltend in de lentezon
Kom toch nader fluisterde ze
kijk hier staat je naam
in mijn handen klein en teer
Vannacht zal ik je binnenleiden
in mijn hart
je gezicht kussen met dauw
en samen met je bloemen leggen
op het plekje waar de aarde
schoongeblazen werd van het kwaad
marina vdb: | Zaterdag, mei 03, 2003 07:25 |
mooi; liefs *marina* |
|
lovegirl: | Zaterdag, mei 03, 2003 06:59 |
christa heeft gelijk mooi hoor, knuffels van mij lovegirl. |
|
christina: | Zaterdag, mei 03, 2003 00:55 |
trusten Wijnand weer genoten van je gedicht liefs christa |
|