Chronische hyperventilatie
Chronische hyperventilatie
De lucht is weg gegaan, ademnood
Ik ben hier wel, maar toch ook niet
Spieren verkrampen, daar komt de dood
Braak de misselijkheid naar buiten, niemand die het ziet
Alsof ik de wereld heb verlaten
Hij is er wel, draait en duizelt om me heen
Bang dat ik ga vallen
Alles is angst, nog net houd ik mezelf op de been
Gevoel van onwerkelijkheid
Ik stik, mijn hoofd knalt uit elkaar
Geen enkel besef van tijd
Durf niet naar buiten, val zo flauw
Word ik gek, wat voelt dit raar
Mijn linkerhand verkrampt tot een klauw
Bibberend voel ik mijn benen niet meer
Help! Mijn hele lichaam doet zeer
De lucht is weg gegaan, ademnood
Ik ben hier wel, maar toch ook niet
Spieren verkrampen, daar komt de dood
Braak de misselijkheid naar buiten, niemand die het ziet
Alsof ik de wereld heb verlaten
Hij is er wel, draait en duizelt om me heen
Bang dat ik ga vallen
Alles is angst, nog net houd ik mezelf op de been
Gevoel van onwerkelijkheid
Ik stik, mijn hoofd knalt uit elkaar
Geen enkel besef van tijd
Durf niet naar buiten, val zo flauw
Word ik gek, wat voelt dit raar
Mijn linkerhand verkrampt tot een klauw
Bibberend voel ik mijn benen niet meer
Help! Mijn hele lichaam doet zeer
Reacties op dit gedicht
| ~black angel~: | Woensdag, juni 25, 2003 23:44 |
| ik heb geen chronische hypervenitlatie, maar ik het wel astma. ik weet hoe het voelt om ademnood te hebben. ik ken de angst, vooral 's nachts. sterkte en liefs |
|
| Huting: | Woensdag, juni 25, 2003 22:48 |
| Heel herkenbaar Caroline. Ik weet wat je voelt. Maar er is hoop, na 10 jaar ben ik nu zo goed als vrij van HV. Mocht je eens willen praten via mail, ik heb een luisterend oor. Schrijf het vanje af en kom vooral voorjezelf op, ook jij hebt recht op een eigen leven... Liefs, Doortje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Caroline van Geel | 
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 25 juni 2003 | ||
| Thema's: | ||