Beslissen...
De gedachten die mij overdag ongerust maken,
zijn dezelfde gedachten die mij `s nachts doen ontwaken.
Keer op keer laten ze me even stil staan,
bij hoe het me deze keer zal vergaan.
Zal het deze keer een tijd van liefde en geluk zijn,
of zal er weer een tijd aanbreken van kwelling en pijn.
VOor jou zal ik iemand anders op moeten geven,
iemand die voor mij al bestaat in het "echte" leven.
Ik vraag me af: is het het allemaal wel waard,
of wordt ook deze keer de pijn me weer niet bespaard.
Ik heb je nog nooit ontmoet,
dat is het wat me twijfelen doet.
Maar het lijkt alsof ik jou al jaren ken,
net alsof je al een onderdeel van me ben(t).
Ik ben ten einde raad,
en voel me verdrietig en kwaad.
Als ik het uitmaak met hem, ben ik hem kwijt,
en dan krijg ik misschien later weer spijt.
En als ik het niet uitmaak met hem, kan ik jou ook wel
vergeten
en dat is dus wat ik wil weten.
Wie is voor mij de voornaamste?
bij wie en bij welke gedachte voel ik mij het aangenaamste?
Nu zou ik zeggen: bij jou voel ik me fijn.
maar ik vraag me af: zal dat bij jou ook zo zijn?
Want als dat niet zo is,
is het misschien weer mijn vriend die ik mis.
Voor de ECHTE beslissing had ik 3 weken,
en die zijn inmiddels verstreken.
En nog steeds heb ik geen besluit,
mijn gedachten zeggen: maak het uit.
Maar de gevoelens uit mijn hart zijn tegenstrijdig,
niets is evenwijdig.
En weer dwalen de gedachten af,
naar hoe je tegen me zei dat je zoveel om me gaf.
Maar de vraag is, zal het ook echt zo zijn,
en is het gen gein.
Als ik dat nou maar eens wist,
dan had ik allang beslist!