achtentwintig voetsporen uitgewist
op het door de zintuigen
geschepte liefdespad,
op het door de waarnemingen
ontdekte zwaartegat.
zonder een pad
kom je nergens,
zonder een richting
heb je geen grens.
achtentwintig vallende muren,
laten hun brokstukken oplossen
in het verdwenen gat,
in de tijd die stil staat.