Waarom moest jij met die donkere ogen in mijn richting kijken?
Waarom moest jij daar ineens staan voor mij?
Ik zag het licht in je ogen,
de liefde in je hart,
en hoorde de warmte in je stem.
Nooit had ik gedacht dat dit mij kon overkomen!
Nooit had ik gedacht dat dit kon!
Nooit had ik gedacht dat dromen uit konden komen!
Nooit had ik gedacht…
maar nu wist ik dat het kon.
Je straalde het uit,
maar besefte het niet eens.
Waarover ik het schrijf, dit gedicht?
Over liefde op het eerste gezicht…