baden gevuld met troebel water
daarin heb ik me gewaad en verondersteld
dat ik het eindelijk warm had
mijn ogen dachten de bodem te zien
en lachten in hun verder verdrinken
ik heb naar haar sterren gestaard
en zachtjes een beetje licht geleend
me neergelegd in haar gras
en het hemd rondom mijn woorden
open gescheurd, tot de naaktheid
haar kraaien wist te verblinden
tot het niets meer bleek te zijn
dan een kermisattractie op doorreis
die mij eerst had laten winnen
om dan alles, mee te kunnen nemen