Misschien zie jij nu mijn verdriet maar men tranen zie je niet.
Mijn hart dat laat ik niet meer spreken ik probeer met het
verleden te breken. In mijn dromen kan ik bij je zijn,
voel ik niet de eenzaamheid en de pijn. In mijn dromen kan ik alles
vergeten zelfs jij die voor mijn liefde bent bezweken
Maar als de nacht voorbij is en de ochtend breekt aan
kom ik tot het besef dat dromen niet bestaan.
Nog niet éénmaal in mijn leven heb ik liefde
teruggekregen.
Misschien was dit wel de laatste keer en hoef
ik niet te smachten naar dat beetje meer...
Maar die momenten dat we samen waren hoe wil je die dan verklaren???
Ik had je nog zoveel willen geven maar zal weer alleen
verder moeten met mijn leven
Maar vergeet deze woorden niet, jij was wel degene die mij verliet...