Traag sluit hij de deur…de deur van moeders zorgen
Bevend op de benen,met trillende handen…
Zij denkend een handeling uit pijn…
Een stukje sterft af…hij verdwijnt…
Zijn beeld op haar netvlies gebrand…
Zij denkend aan haar borst,aan haar gevoel,aan haar herinneringen…

Hij denkend om bij haar te zijn…
Een warme gloed vervult hem…
En haar…
Als ze samen liggen omarmt door dromen en onwetendheid
Beiden houden vast aan hetzelfde…denkend aan de tijd

De eeuwigdurende tijd…
Een leven samen,zonder moeders zorgen
Met enkel de blik van de liefde als hij ontwaakt…
Strelend met de geur van verlangen…
Omgeven door de gloed van warmte…
Eindigend in een tinteling van verbondenheid

1 gevoel,1 beweging,1 verlangen
werkelijkheid geworden…

1 utopie…
Eeuwigdurend…