Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
vaccuum
Toen de nacht nog dronken was
En weer zijn roes versliep
Heb ik heel even van jou gedroomd
En je lachte
Toen de tijd te vermoeid was
En alsmaar achterliep
Heb ik heel even je stem gehoord
Maar ze verzwakte
Zoals de zee bij zonsondergang
Waarin een zeil zich wendt
Zo zegt mij die rimpelloze stilte
Hoe lief je eigenlijk bent
Toen de dag nog foetus was
En de nacht stil verdronken
Heb ik heel even aan jou gedacht
En de zon wekte
En in het vaccuum van de tijd
Waarin de wereld lag verzonken
Heb ik heel even je naam genoemd
En het werd morgen
Zoals een bloem in het prilste gloren
Doordiep door dauw doordrengd
Zo zegt mij die kommerloze eenvoud
Hoe lief je eigenlijk bent
Reacties op dit gedicht
Alfons Paul De Winter vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
Alfons Paul De Winter
Gecontroleerd door:
christina
Gepubliceerd op:
22 december 2003
Thema's:
[Liefde]