Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Mozaiek
niet meer
is
wat lijkt
wat had moeten zijn
te verworden
strohalmen
om te begrijpen
wat los is
noch onttrokken noch omwonden
willekeur
van stukjes
gevoegd
met onze lijm
gingen versmelten
waarna
gecreƫerd en verbonden
verstrengeld als geheel
tot
kruipen in figuren
silhouette
als tekening
naar
omlijning van teksturen
mozaiek
van steentjes
in detail niet meer
op zoek
naar afstand
mijmerend naar weleer
laat me even kijken
laat me aanschouwen
zonder spijt
ik wil nu verdwalen in de tijd
Reacties op dit gedicht
P.double you vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
kokkie
:
Woensdag, januari 21, 2004 11:34
idd een hele mooie mozaiek, ben je even aan het lezen ;)
liefs angela
Oorlam
:
Donderdag, januari 08, 2004 16:58
mooie vorm!
Over dit gedicht
Auteur:
P.double you
Gecontroleerd door:
260580
Gepubliceerd op:
08 januari 2004
Thema's:
[Liefde]
[Relatie]
[Angst]