Twee vrienden zitten in de kroeg
De één heet Jan, de andere Piet
Wat is er zegt Piet tegen Jan
Je kijkt zo somber, zo ken ik je niet
Dat zal ik je vertellen zegt Jan
Ik werd vader van een zoon
Maar dat is toch geweldig zegt Piet
Dat is toch buitengewoon
En hoe gaat het met je vrouw
Feliciteer haar, voordat ik het vergeet
Tot nu toe gaat het goed met haar, zegt Jan
Zolang ze het maar niet weet
Peter
28-02-2004
Luijkx: | Zondag, februari 29, 2004 14:23 |
Heel leuk geschreven! Haha, hoe je het verzint is me een raadsel, maar geweldig gewoon! Liefs, Laura p.s. bedankt voor je reactie op mijn gedicht: Ik zal je iets vertellen... Ja, het is sowieso fictie, maar ik denk dat het in Nederland toch wel gebeurt en dat het wel wordt onderschat. Maar het is voor mij wel fictie. |
|
westland: | Zondag, februari 29, 2004 11:17 |
prachtig neer gezet,humor van de bovenste plank.af en toe lachen is toch fijn.ma westland. | |
erje: | Zaterdag, februari 28, 2004 23:18 |
Tjonge die Jan van jou is een bijde jantje, heel mooi in elkaar gezet, als jij nou Peter bent kan Piet wel Meter worden, geroetjes erje |
|
Green eyes: | Zaterdag, februari 28, 2004 23:00 |
llllooollll liefs ;) |
|
Caroline van Geel: | Zaterdag, februari 28, 2004 22:02 |
Ha ha, weer een hartstikke leuke, caro | |
lommert: | Zaterdag, februari 28, 2004 15:06 |
geweldige humor..van de bovenste plank...prachtig weergegeven..lachen..we doen het te weinig ...kom op Peter nog één...!! xxje willemmien |
|
Jannie Hoogendam: | Zaterdag, februari 28, 2004 13:00 |
En zoals gewoonlijk kan er weer gelachen worden, al doe ik het in m'n eentje en niet zoals Irdana dat met haar hele familie doet...hahahah kusss Jannie |
|
Irdana: | Zaterdag, februari 28, 2004 12:51 |
Hoi Peter, Je gedicht gelezen en net als altijd weer leuk verwoord. Maar... Wat hoor ik nou weer van jou? Vandaag weer die Jan van jou, die wat verzwegen heeft tegen zijn vrouw. Nou nou.. die Jan van jou, die kan er wat van. Maar net als altijd weer, gingen ze bij mij thuis met hun lachen flink tekeer. En voor ik zei van wie hij was, ik hield mijn handen op mijn monitorglas. Zeiden ze lachend keer op keer, die is van Peter zeker weer! < |
|
Auteur: Peter van Tiel | ||
Gecontroleerd door: 260580 | ||
Gepubliceerd op: 28 februari 2004 | ||
Thema's: |