Vertel me niet steeds wat ik moet doen
Ik bedoel het alleen maar goed
Vergeten kan een ieder
Het doet pijn als je dat als laksheid afdoet
Alle mensen leven met hun eigen wensen
Leven naar elkaar toe of van elkaar af
Denken zich in, of sluiten het uit
En geven je zo onbewust een straf
Vertel me niet steeds wie ik moet zijn
Ik ben mijn eigen mens
Al voel ik me nu nog tussen de menigte zo klein
Ik weet, straks zal ik stappen over die grens
De grens van moeten zoals alle anderen
De grens van jij bent anders en niet zoals wij
De grens van voor ons moet je veranderen
… anders hoor je er niet bij
Ik wil mijn wereld breder dan dat
Ik wil de spiegel van mijn blijheid zijn
En nog mooier zijn met die lach
Ja, ik ben al dat conformisme meer dan zat