We liepen hand in hand, het was in de maand van mei.
De jonge Poolse strijder en ik, een jonge maagd
Geen woord konden we verstaan, alleen maar voelen
De oorlog was voorbij voor mij, hij zou nog moeten strijden

” wollen sie verheiratten mich”, hij vroeg me heel verlegen
Ik verstond het niet, rende naar huis en vroeg het aan mijn vader
Die lachte en zei tegen mij; je eerste huwelijksaanzoek
Ik ging terug maar hij was al vertrokken

Ze moesten verder trekken, Duitsland nog veroveren
Nog denk ik aan mijn jonge Pool, aan onschuld en bevrijding.
Zou hij nog leven of ligt hij in een oorlog’s graf heel stil
Hij die geschreven is in mijn hart, tijd zal hem nooit wissen.
------------------------------------------------------------------------------

We walked hand in hand in the month of May
The young Polish soldier and I, the virgin maid
We could not speak, we could only feel
For me the war was over, but his war would carry on.

“Wollen sie verheiratten me”, he asked me, oh so shy
I could not understand him and I went straight home
I asked my father what those word meant and did is what he said.
He asked you to marry him” my father laughingly said
I went right back to my soldier, but he had gone away

They had to fight in Germany, conquer that great foe
I still think of my Polish boy, of innocence and liberation
Did he survive or did he die and rests in a soldiers grave
He is written in my heart and time shall not erase him.