Onbereikbare liefde
Ik zweef langzaam
met mijn gedachten
terug naar die ene keer.
Die passievolle zoektocht
die mijn hart door kliefde.
Geen ander als jij
kan mij zo beroeren
telkens keer op keer
Wat me deed verbazen
het was allemaal zo vertrouwd
heb die ene keer
ook nooit een moment berouwd
maar we moeste kiezen
andermans verdriet
voor ons geluk
en wisten samen
we maken levens stuk
Gingen uit elkander
alleen een laatste kus
tranen in de ogen
heb daarna nooit meer rust
leer er langzaam mee leven
ieder gaat ze gang
wat wij samen mochten beleven
draag ik mee mijn leven lang
Syrine: | Woensdag, augustus 16, 2006 22:35 |
ik droom langzaam mee | |
truusje: | Vrijdag, mei 07, 2004 09:35 |
Ik zweef langzaam met mijn gedachten terug naar die ene keer. Die passievolle zoektocht die mijn hart door kliefde. Geen ander als jij kan mij zo beroeren telkens keer op keer droom mee |
|
mistydusty: | Donderdag, mei 06, 2004 20:09 |
ik geniet weer van je mooie gedichten. veel liefs marian |
|
will hanssen: | Donderdag, mei 06, 2004 19:09 |
Prachtig dit gedicht! Het slijt wel met de jaren, maar het gaat nooit helemaal over en......eens zul je waarschijnlijk inzien dat je de juiste keus gemaakt hebt. Liefs, Will |
|
bieke: | Donderdag, mei 06, 2004 09:32 |
Wel deze is prachtig, kon hem bijna zelf hebben geschreven zo'n herkenning. Liefs Bieke, |
|
Annemieke van der Ven: | Donderdag, mei 06, 2004 09:31 |
Het voeld als een mooie last... X Annemieke |
|
Auteur: Paul Willems (Quikkie) | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 06 mei 2004 | ||
Thema's: |