Vroeg, veels te vroeg
Grmbl… ugh, tis nog vroeg,
Argh..kraak, wil nie opstaan.
Knijp… gluur, is het nu al licht?
por…por, hee ze slaapt nog.
Geen wekker gehoord,
Geen ochtendhumeur.
Eén moment met haar,
En ik merk dat ik staar.
Ze lacht dan zo vriendelijk,
Warmt zich aan mij,
Dankzij haar wil ik geven,
Waar ik zo bang voor ben.
Een enkele morgen in vreemd bed,
Een kat aan je voeten,
Die geeft je tenen dan nog een mep.
Maar, ach… het zal wel moeten.
Want ik hou van haar!