vul haar als beminde
ik laat me drijven
op de wind
hoor in de verte
kerkklokken luiden
beneden speelt een kind
zijn spel lijkt
doelloos maar
hij lacht plezier
zijn oog en handen
vinden hun vertier
ik zoek de schaduw
van mijn vroeger leven
speur naar kleur in
de herkenningspunten
die rotsen kunnen geven
land in de geborgenheid
van Gaia's schoot
vul haar als beminde
na eeuwen weer verenigd zijn
luwt langzaam mijn geboortepijn
wil melker
09/08/2004
jackie53: | Dinsdag, augustus 10, 2004 14:31 |
Je kan wegdromen met dit gedicht ,het spelen van een kind zo mooi uitgelicht!! | |
*Zij* (Cora): | Dinsdag, augustus 10, 2004 09:37 |
Super... | |
Paul de Bruyn: | Maandag, augustus 09, 2004 13:09 |
Wil... ik weet eigenlijk niets te zeggen meer, 't gedicht spreekt voor zichzelf...'t is gewoonweg mooi... liefs Paul |
|
Rimjam: | Maandag, augustus 09, 2004 11:52 |
Weer een pracht van een gedicht Wil... Liefs, Miriam |
|
Elientjen: | Maandag, augustus 09, 2004 11:12 |
heel mooi gedaan, vooral het tweede stukje, vind ik magisch. -xxx- | |
Duifje: | Maandag, augustus 09, 2004 09:28 |
Mooi gedicht! Groetjes |
|
Raira: | Maandag, augustus 09, 2004 08:36 |
het spel van een kind is puur vanuit het hart die leeft zijn eigen waarheid droomt sprookjes zonder spijt de volwassenheid laat verdwijnen wat in kinderogen toekomst leek wordt langzaamaan een lijden en het spelen wordt een strijden toch heeft ieder mens nog kans om het kind in zich te tonen de volwassenheid zoekt zijn balans maar je moet die kinderwens wel belonen weer een intens mooi gedicht Wil liefs Raira |
|
*** Lanaatje37***: | Maandag, augustus 09, 2004 07:45 |
wederom......ik val in herhaling.. een prachtige verwoording van je gedachten... De titel deed me even aan iets anders denken.. haha.. liefs, Lia |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: Pieps | ||
Gepubliceerd op: 09 augustus 2004 | ||
Thema's: |