ik weet niet goed hoe ik het moet verwoorden...
een week of 2 geleden was ik je totaal vergeten,
ofja, dat dacht ik toch, dat hoopte ik toch...
maar na dat gesprek, begin ik toch weer lichtjes te twijfelen...
ofja, lichtjes, ik denk dat m'n gevoelens voor de zoveelste keer terug een ommekeer gemaakt hebben...
en wil ik dat wel?
hoe is het in godsnaam mogelijk?
ik had mezelf voorgenomen dat het de laatste keer was...
en toch...
jouw lach vnvd, was zoo ander dan een gewone lach
jouw ogen vnvd, hadden een heel andere blik dan iemand anders ogen
jouw blik vnvd, was heel anders dan iemands anders blik
jij gewoon, jij bent heel anders dan iemand anders
en toch, toch zal ik je vergeten,
maar de grote vraag blijft: zal mijn hart jouw ooit kunnen vergeten???