sinds een paar weken,
is mijn hart voor haar bezweken.
ik weet niet wat ze voor mij voelt,
en of ze ook op mijn liefde doelt.
stuur haar nu soms een gedicht,
en breng mijn gedachten over haar zo aan het licht.
er is alleen 1 probleem en dat is het leeftijds verschil,
en het commentaar daar over is iets wat ik niet wil.
ik wordt altijd vrolijk wanneer ik bij haar in de buurt ben,
dan is het net of ik niemand anders meer ken.
ik zou heel mijn leven willen veranderen voor haar,
sta dan altijd voor haar klaar.
maar de vraag is zou ze haar leven met mij willen delen?
of alleen vriendschap net als die andere en dat zijn er vele.
ach blijf nu iedere nacht van haar dromen,
en hoop dat ooit mijn dromen uit mogen komen.
ga nu zo vaak mogelijk bij haar langst,
maar om weer alleen achter te blijven daarvan ben ik het bangst.
we zullen wel zien hoe het af zal lopen op den duur,
maar ga niet meer voor iedereen door het vuur.