Aan de oever van jou'n tranendal
leg ik aan met al mijn liefde
boeien volgend naar jou haven
het ruim vol geladen met een lading liefde
Vast makend aan je steiger van verdriet
zal ik proberen je sluisen te dichten
tewijl de scheepshoorn zijn klanken laat horen
gooi ik je toe mijn reddingsvest
'k laat mijn lading liefde lossen,
en stilaan stopt het stromen van het zoute nat
op het valreep van verlaten zijn,
zal ik zijn je redder in nood
shelob: | Dinsdag, november 16, 2004 21:28 |
Mooi geschreven, fijn dat er zulke reddingssloepen zijn, liefs Jolanda. | |
moira77: | Dinsdag, november 16, 2004 21:11 |
je speelt prachtig met woorden, als ik nood creƫer kom je dan snel als redder in nood?;-) | |
Fortune: | Dinsdag, november 16, 2004 20:37 |
een prachtige vergelijking.. heel erg mooi geschreven in de haven van liefde.. SChitterend.. liefs, Samantha |
|
Lieverdje: | Dinsdag, november 16, 2004 19:30 |
Weer super-schitterend gedicht! Liefs |
|
Auteur: elze | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 16 november 2004 | ||
Thema's: |