elk moment passeert in mijn gedachten
ik grijp ernaar,wil de herinering nog niet loslaten
als verdoofd neem ik alles in me op
die lege woorden van je
die me zo diep raken
op zoek naar een houvast
een besef dat te laat is gekomen
net of 't leven uit mij is gezogen
denkend aan onze verloren dromen
een blik die staart naar niks
enkel tranen die een gevoel proberen te omschrijven
bereid zij om alles te doen
enkel om in de droom te kunnen blijven
verloren droom
voor een nieuwe geen nood
laat me nu door een verleden leiden
want lieverd, onze droom is dood
{this is not how it's supose to be,so where did we go wrong}