Je zette je pilsje weer op het bierviltje
Ik kijk naar mijn eigen handen, ze trillen
We zitten hier naar aanleiding van een mailtje
Jij praat…voor mijn part over kikkerbillen met jurisdictiegeschillen

Ik schreef en over elk woord deed ik wel tien minuten
Daarna wachtte ik op antwoord
Op dat moment kon ik zo terecht bij verschillende psychiatrische instituten
Liep om het kwartier naar de pc en ik leek verdacht veel op iemand die niet spoort

God wat werd ik zenuwachtig toen ik na een paar uur nog niks hoorde
En ik begon te twijfelen aan wat ik deed
Schold mezelf uit met de meest verschrikkelijke scheldwoorden
Ik staarde naar het lege scherm terwijl ik steeds harder op mijn onderlip beet

Maar goed, geschreven is geschreven, en hij heeft het heus al wel gelezen
Waarom wacht ik dan smachtend op een blijk van appreciatie
Waarom voel ik me besodemieterd en hopeloos afgewezen
Binnenin me kookt er iets van agitatie

Waarom laat ik me zo door hem mee slepen
Ben ik niet tevreden met wat ik heb, ik zou hem niet eens in mijn hoofd moeten laten rondspoken
Waarom heeft ons laatste gesprek me dan zo aangegrepen
Waarom raak ik met hem nooit uitgesproken

Ik hoef het niet eens allemaal te snappen
Ik had het leuk, ik was mooi, verliefd, vrij en gelukkig, ik voelde me goed
Wat kan mij het schelen, ik ben geen deskundige op het gebied van gedragswetenschappen
Stuurde je me nou maar snel een antwoord, dan blijf ik vol goede moed