Gedachteloos bewegen mijn vingers als vanzelf.
Menig gedicht heb ik al geschreven.
Woorden van liefde en geluk,
die we samen steeds weer beleven.
Maar ik kan mijn hand niet door het beeldscherm steken,
om je vast te pakken en mee te voeren naar verre oorden.
Je weet dat dat ook niet kan,
het zijn dan ook slechts mooie woorden.
Maar onze liefde is echt,
soms komen onze harten samen.
Dan is het geluk maar voor even,
dat kun jij alleen maar beamen.
Maar mijn liefde voor jou is voor eeuwig,
alleen de dagen gaan langzaam voorbij.
Jouw gemis elke dag is moeilijk te verdragen,
wanneer ben je voor altijd van mij.