Dan drink ik weer en denk
het leven is zo slecht nog niet
de boterham is wel niet gesmeerd
al smaakt ze kaal misschien nog wel het best
Was het wat het was
de ruimte met haar mensen
waar het lawaai verdronk
in de stilte van zijn stem
En je schaduw
van me afgleed
toen je stierf
in het laatst gesproken woord
hadassah: | Vrijdag, februari 04, 2005 19:13 |
Prachtig geschreven... | |
Martine Gieze: | Vrijdag, februari 04, 2005 16:24 |
heel mooi/apart verwoord!! fijn om te lezen! liefs,Mart |
|
de nifter: | Vrijdag, februari 04, 2005 08:04 |
een prettig gedicht. | |
Edwin van Rossen: | Vrijdag, februari 04, 2005 00:42 |
Mooi, rakend gedicht. | |
Fri..: | Vrijdag, februari 04, 2005 00:14 |
vooral de laatste strofe is schitterend Liefs, Fri |
|
psych: | Vrijdag, februari 04, 2005 00:11 |
prachtig,,,liefs,,,psych,,, | |
maria : | Vrijdag, februari 04, 2005 00:09 |
diep rakend stil makend liefs, maria |
|
Raira : | Vrijdag, februari 04, 2005 00:04 |
mooi rakend verwoord Wijnand liefs raira |
|
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: 260580 | ||
Gepubliceerd op: 04 februari 2005 | ||
Thema's: |