je spriette hoog
ik liep de bomen langs
mijn handen op hun bast en
lachte want ik had je even vast
je spriette hoog
met takken naar het blauw
wortels in de de grond, bevroren kou
ik zie je reiken naar de zon
een zacht bewegen in de lente
sneeuw nog aan je voet als winters rente
je stam is warmer nog dan mijn
gedachten, ik voel de stromen gaan
die al zo lang op voorjaar wachten
we sprankelen in samen denken
lachen zacht, ontwaken pril en groen
jouw woorden zijn mijn warmste geschenken
wil melker
12/02/2005
Lia : | Zaterdag, februari 12, 2005 11:13 |
op naar de lente....... | |
Butterfly: | Zaterdag, februari 12, 2005 11:05 |
Heerlijk, prachtig gedicht Een fijn weekend Wil! Liefs |
|
Mamke: | Zaterdag, februari 12, 2005 10:51 |
Jouw zo aparte manier van schrijven spreekt mij elke keer weer aan, een geheel eigen stijl. Mooi! Groetjes, Mamke |
|
Raira : | Zaterdag, februari 12, 2005 10:36 |
tussen alle regen en wind voel ik hier de lente ontwaken jij weet met je woorden steeds iets in me te raken een dichter naar mijn hart blijf jij maar schrijven dan laat ik me door de woorden drijven wens je een fijne dag toe liefs Raira |
|
Diane: | Zaterdag, februari 12, 2005 09:03 |
Prachtig gedicht, terwijl de storm over de vlakte raast. geeft dit het gevoel van lente in ieders hart mooi. Liefs Diane | |
psych: | Zaterdag, februari 12, 2005 09:03 |
mooi weer,,,gr,,,psych,,, | |
lommert: | Zaterdag, februari 12, 2005 08:43 |
zo heerlijk lente achtig...echt lente gevoel krijg ik erbij.....ik voel de stromen gaan .....zekers:) willem |
|
remie: | Zaterdag, februari 12, 2005 08:02 |
laat de lente maar komen...Liefs Remie | |
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 12 februari 2005 | ||
Thema's: |