je lach was zo geweldig..
toen ik wist dat die lach voor mij was voelde ik me gelukkig..
wou me leven delen met jou
maar nu sta ik toch hier in de kou..en niet met jou..
jij zou bij me blijven was wat je zei..
maar toch ben je weg..
sommige mensen zeggen alleen wat een pech..
ik wil weer bij je zijn...want toen had ik het echt zo enorm fijn..
het doet me nu enorm pijn..
ik wil je lach weer zien..mischien ooit een keer weer mischien?
nu zal ik hier maar wachten..maar ook al heb ik dit gedicht geschreven het zal mijn pijn echt niet verzachten