Het begon allemaal zo mooi
Als een bloem die gestreeld door zonnestralen
Haar blaadjes openvouwde
En haar prachtige kleuren aan de wereld toonde.
Dauwdruppels die schitterden op de fluweelrode blaadjes
Bleken slechts tranen te zijn.
Tranen van verdriet en pijn,
Want ook deze bloem zou sterven.
Zachtjes sloot ze haar blaadjes
Rond het mooiste dat ik iemand ooit kon geven.
En die bloem geef ik nu aan jou.
Want tussen de verwelkte blaadjes zit nog steeds mijn hart
En daar zal altijd een plaatsje voor jou zijn.