Zondagmorgen
Word wakker van de zonnestalen
Die door de kieren van het gordijn
Mij het bed uit halen
Zonnekriebels geven mij de drang
Moet naar buiten
Weg uit dit gevang
Met de hond, naar het park
Ik hoor de vogels al fluiten
Heerlijk de zon op mijn gezicht
Knijp mijn ogen zachtjes dicht
Denk aan jouw en mij
Daarom dit gedicht
Mensen lopen mij voorbij
Voel ze denken
Die hoort in een gesticht
Loopt in het park, hoofd omhoog
Ogen half dicht
Een big smile op zijn gezicht
Maar ik loop heerlijk te dromen
Over dingen die ooit nog komen
Al krijgen de mensen de giechels
Als ze mij zien lopen
Ik vind het heerlijk mijn
Zonnekriebels...