Machteloosheid
wat doet je toch met mij
ik voel woede en pijn
ik breek en vecht me vrij
Niet langer laat ik mij leiden
door de wil van anderen
wie mij de wet wil voorschrijven
zij vervloekt
ik zal je verbannen
Uit mijn gedachten en uit mijn leven
ik schop je zo aan de kant
intimideren ook niet voor heel even
of vertellen wat ik moet doen
ik leid mijn eigen leven
wie dat niet snapt ik vergeef het je
maar blijf niet zeuren aan mijn hoofd
daar strooien teveel dingen rond
en ook al wil ik het niet
tegenwoordig heb ik een kort lont
Ohw ja ze proberen het wel
tegen willlens wetend in
maar ze weten niet mijn lief
hoezeer ik jou bemin
Dat alles daar voor wijkt
en ik schop alles aan de kant
dat mijn hart diep reikt
en de huichelaars verbrand
Dus vervloekt zijn de godslasteraars!
de huichelaars en pestlijders!
ik heb jullie verbannen met huid en haar!
vernietigd in mijn wereld!
en ik geef mijn hart aan haar...
(only one on my mind..... )
sunset: | Donderdag, maart 24, 2005 14:08 |
Prachtig de kwaadheid, liefde en beslistheid tot één eenheid vervlochten. Heel graag gelezen dit. Liefs / sunset |
|
Rani: | Donderdag, maart 24, 2005 10:19 |
geweldig, trap ze sla ze, verban ze uit je leven.. Love, R. fijn hoor, dat je je agressie even kan uiten! |
|
indianna: | Donderdag, maart 24, 2005 10:17 |
begrijp je gedicht heel goed. heel mooi verwoord,prachtig zelfs. liefs indianna |
|
Auteur: Mattijn Langenberg | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 24 maart 2005 | ||
Thema's: |