Regen van emoties ...
De emoties komen los
Het zijn er niet een paar, het lijkt wel een bos
Een donker bos zonder licht
Kijk naar het einde , maar is nog niet in zicht
Het zijn er zo onzettend veel
Soms grijpen ze naar mijn keel
Een emotie overheerst nu het meest
Hoe een leven verder met haar was geweest
Het gemis, de breuk en het waarom
Is iets waar ik steeds terug op kom
Het is heel moeilijk had dit niet van mezelf verwacht
De gedachte haar kwijt te zijn ontneemt mijn kracht
De hoop om haar ooit weer mee te maken
Met haar te vrijen tussen het laken
Die emotie is echt heel zwaar
Een leven zonder haar voelt gewoon heel raar .............