Vroeg me al een tijdje af
wie is die knapperd aan de overkant
kon wel gaan gissen
maar een mens kan zich nog al eens vergissen
hij stond daar maar te zwaaien
aan de overkant van het water
tot ik hoorde huilende wolven in de verte
als weergaven van hun gevoel
nu weet ik het zeker
en zwaai van aan de andere kant
maar plots was alles verbroken
toen ik als laatst wilde groeten
met een knipoog.
Lievelingetje45: | Zaterdag, maart 26, 2005 06:54 |
Nu ben ik even stil! Weer een top-gedicht van jouw! Graag gelezen! Lieve groetjes! |
|
Black Lord: | Vrijdag, maart 25, 2005 23:48 |
stil gelezen stil |
|
Auteur: Bieke | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 25 maart 2005 | ||
Thema's: |