Mijn hand voelt stil je gezicht
mijn voelsprieten zeggen dat je te vertrouwen bent
ik glimlach
want je hebt me nog niet herkend
Ik schuil achter een masker
maar niet langer van verdriet
en ik wacht
totdat je eindelijk mijn lichaam ziet
Dan slaak je een kreet van herkenning
en neemt me in je armen
je sleurt me uit de koude wereld
en ik laat me gedwee verwarmen
Dankjewel mijn lief
het zonnetje schijnt weer
Auteur: LizDichter | ||
Gecontroleerd door: fox_bert | ||
Gepubliceerd op: 28 maart 2005 | ||
Thema's: |