de liefde die verloren blijkt te zijn
is verdoemd te sterven
vechtend as een vuist zonder kracht ontwapend mn liefde
geen lucht meer..stikkend in t gif
geen kracht meer omdat alles vervaagd
duizelig van de tranen die je laat, probeer je te vergeten
je denkt aan de mooie momenten
verlaten en alleen, hand voor je ogen..
tranen stromen omdat t niet meer kan
geen lieve woorden..geen hand door je haar
alleen met je zorgen tranen en vergetelheid
er is niets meer..
totale leegte dat word gevult met tranen en haat.
eens moet je verder
maar nu even niet.
nu is t de tijd van niet meer willen door t verdriet.
verlies is groot..
zal er een tijd komen dat ik weer herrijs?
vast wel..maar nu even niet...
[woorden uit een stil hart..sorry maar nu even niet]