Ik hou van je glimlach, die naar me lacht.
Ik hou van je handen, die me betasten.
Ik hou van je ogen, die naar me kijken.
Ik hou van je neusje, dat me liefjes ruikt.
Ik hou van je stem, die lieve woorden zegt.
Ik hou van je hart, dat alleen voor mij klopt.
Ik hou van je helemaal.
En die liefde zal nooit vergaan … zoals onkruid.
Maar dat ben je niet, nee, integendeel,
je bent het mooiste hier op aarde.
En als we in de hemel zouden zijn,
dan zou je schitteren.
Je zou alle licht overtreffen.
Het zou pijn doen aan m’n ogen.
Maar jij zou me dan genezen,
want jij bent mijn allerliefste,
mijn schatje, mijn engeltje.
En als we samen zullen zijn,
dan zal er geen donker meer bestaan.
Geen goed en geen kwaad.
Alleen wij tweetjes.
En moest je dan gaan,
dan zou ik huilen.
Ik zou rivieren huilen, oceanen,
heel de wereld zou vergaan.
Maar die wereld is er niet meer,
want jij bent vertrokken.
Op een lange reis naar het oneindige.
En ik zal je volgen,
zodat we weer samen kunnen zijn.
Nee, zonder jou ben ik niets.
Ik weet dat, jij weet dat,
iedereen mag het weten,
dat ik zielsveel van je hou!