Vlinder vangen
Toen ik je sprak
door de telefoon,
hoorde ik al gauw
met welke toon.
Kom maar even naar mij toe,
dit gaat beter onder vier ogen.
Ik vertrouwde op mijn gevoel
en dat heeft me niet bedrogen.
Toen je bij me kwam
merkte ik de onrust.
Je trilde in mijn armen,
ik heb je toen gekust.
De onrust die sloeg over,
een blos op beide wangen.
Ik heb op die dag met jouw
ook een boel vlinders gevangen.
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Donderdag, mei 05, 2005 20:21 |
| blijf maar vangen! knufliefs--hiljaa-- |
|
| Niniki: | Donderdag, mei 05, 2005 17:58 |
| Geniet van dat gevoel André. Mooi geschreven. liefs niniki |
|
| sunset: | Donderdag, mei 05, 2005 08:53 |
| Dit heb je mooi, warm delend hier neergezet. Liefs / sunset |
|
| Dirk Hermans: | Donderdag, mei 05, 2005 07:14 |
| wondermooi groetjes Dirk | |
| Lia : | Donderdag, mei 05, 2005 07:05 |
| heerlijk gevoel hè... verliefd zijn. mooi omschreven... | |
| Klaes: | Donderdag, mei 05, 2005 06:51 |
| Fladderende woorden in in fijn gedicht, Groet/Klaes |
|
| Irdana: | Donderdag, mei 05, 2005 00:28 |
| stop ze in een potje zodat ze nooit meer kunnen ontsnappen mooi verwoord gedicht. fijne nachtrust tot morgen met groet Irdana |
|
Over dit gedicht
| Auteur: André van Dijk | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 05 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||