Getuige was van
Zoals zovaak de tijd naar achteren geschoven
liep ik langs de waterkant
Bruine stammen hoog verheven
Het zonlicht minuscuul daar doorheen geweven
Het altijd geelgroene pad dat kronkelend
zijn vochtigheid nooit prijsgaf
Zware schaduw die het mos deed glinsteren
Het beekje met zijn bocht rechtsaf
Na de kromming de grote glanzende vijver
Ze riep mij en het beekje naar de plek
waar mijn gedachten in dat rimpelloze verdwenen
en de volle zon een gesprek
begon met het mij en het water
Getuige was van glinsterende waterdruppels
Mij dansend begeleidend naar alsmaar later
Willem
Sunflower Ria: | Maandag, mei 23, 2005 21:14 |
geweldig mooi schitterend Willem liefs en knuffel xx zonnegroet SunflowerRia |
|
Klaes: | Maandag, mei 23, 2005 18:28 |
Ware poezie Groet/Klaes |
|
Lia : | Maandag, mei 23, 2005 17:42 |
dit vind ik geweldig mooi.. heerlijk gedicht om te lezen.. knuffels, LIa |
|
sunset: | Maandag, mei 23, 2005 12:37 |
Poëtisch, overlopend van natuurliefde mooi. Liefs / susnet |
|
remie: | Maandag, mei 23, 2005 07:12 |
heerlijk zo n wandeling...liefs Remie | |
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: Pieps | ||
Gepubliceerd op: 23 mei 2005 | ||
Thema's: |