Ik wist dat jij het was
die kloppende hand op de deur
Mijn adem nam een duik
in mijn appel met kaneel
Waarom, wil ik weten
kom je toch steeds terug
Mijn leven verzieken
onuitwisbaar mijn boek tekenen
Kon ik anders dan in je ogen kijken
mijn hart bonkend in mijn keel
Zouden je handen hetzelfde denken
wild voor wraak
Maar je lijf was stil
en je zinnen braken
Je haren in zachte krullen
langs de lijnen van je gezicht
En op dat moment
ik durf het niet zeggen
waren dat echt tranen die ik zag?