je ontkleedde me met ogen
je stem raakte me
sprak stilte om me heen
je ontkleedde me met ogen
liet me onbedekt alleen
ik voelde hoe mijn zinnen
angstig klein in opstand kwamen
in de echo's van jouw woorden
klankten enkel onze namen
ooit hebben we elkaar
gevonden in toeval over tijd
sleur heeft ons gebonden
pas later kwam de spijt
jij hebt gebroken
het lege leven wordt gewroken
ik kleed me maar met stilte
want je ogen spreken enkel kilte
wil melker
02/06/2005
Mathilde: | Donderdag, juni 02, 2005 14:17 |
zo mooi weer... liefs, mathilde |
|
kimW: | Donderdag, juni 02, 2005 13:44 |
...mega... kimkus |
|
ike: | Donderdag, juni 02, 2005 11:07 |
vooral de laatste 2 regels vind ik super! prachtig geschreven liefs ike |
|
Oorlam: | Donderdag, juni 02, 2005 10:50 |
Klasse! | |
Jannie Hoogendam: | Donderdag, juni 02, 2005 07:51 |
een schitterend gedicht Wil Liefs Jannie |
|
psych: | Donderdag, juni 02, 2005 07:14 |
prachtig,liefs,elze, | |
Diane: | Donderdag, juni 02, 2005 07:12 |
Spijtig dat ogen alleen nog maar in kilte spreken. Prachtig geschreven liefs Diane | |
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 02 juni 2005 | ||
Thema's: |